Bana biraz refleks lazım, ellerim uyuşuk, bedenim felçli gibi
Ne düşüneceğimi biliyorum, ne hissedeceğimi
Bırakamıyorum işte bir türlü zamanı
Akıp gitmesi için, hep bir taşkınlık hep bir erezyon
Bir bana uğramıyor iyilik, bir beni görmüyor çoğu zaman
Yanık yaralarım daha tam küllenmeden
Söküp atamıyorum
Her defasında başa dönüyorum, kinle, nefretle
Ey uçurumun en kenarı
Keskin bıçak
Zehir
Damarlarımda kan yerine başka bir şey dolanıyor
Neyle besleniyorum?
Kinim ve nefretim
Toz toprak çoğu zaman
Önümü göremiyorum
Gördüğümün bir hiçlik olması mı daha kötü
Kötülüğü göremeyecek kadar kör olmam mı?
Bilmiyorum...
