13 Şubat 2015 Cuma

sevgililer günü is coming!


şubat hoştur
ispatı:
yanlış hatırlamıyorsam, öğrenciye yarı yıl tatili, mis.
sonra, az çeker! maaşlı çalışan için mükafattır.
kış bitmek üzeredir (yani yazın bitmesine daha çok vardır psikolojik bozukluğu için birebir),
bir de küresel ısınma ile birlikte son kere havada kar görme ihtimali vs.
(lütfen mart kapıdan baktırır geyiklerini kendinize saklayın)

hö! bir de sevgililer günü mevzusu var ama entelektüel takılıp kuul havamla bunun üzerine pek düşünmemişim gibi yapmakla, aslında gerçekten çok düşünmeye de gerek yok bilinci arasında kaldığım içim biraz karışığım.
tamam tamam, anlamsız cümlemi biraz rayına oturtayım.
sevgililer günü sevgilisi olana iyidir tabii. gerisinde bir burun bükme hali (milyor kere haklı olarak)
hani şöyle:
sevgilinin olmamasına mı yanmalı yoksa o kırmızı-pembe rengin her tarafta göze sokulmasına mı, bir de sosyal medyada aşk paylaşımları (herkesler biricikleriyle bir yerlerde ve birbirlerini aşırıııı seviyooolaa havaları) genel olarak leğene kusmalı falan.

sevgilisi olanlar da kendi aralarında ikiye ayrılıyor.
erkekler ve kadınlar olarak.
erkekler: unutmanın kıyısında gezme, unutmak üzere olma, unutmak için çırpınma ve unutma olarak kendi aralarında hiç ayrılmıyorlar (net)
ortalama bu cins kendi arasında asla günün bahsini etmeden yok sayma politikasıyla ünlenmiştir
kadınlar da kendi aralarında bilmem kaça bölünerek,
öğh tam bir tüketim günü!
benim de hiç umurumda değil böyle şeyler, bana her gün sevgililer günü gerçek 'aşıkları' :o
istemem yan cebime koycular
kendinden geçmiş bir tazmanya canavarı edasında kutlama merasimi sapıkları.
bir de kıyıda kalmış, olsa da olurcular, fark etmezciler var.

sonuç:
tamam önemli değil, her şey zaten indirimde, bir hediye alırız veririz, "geçse de gitse" fikri çoğunlukla hakim gibi görünür ama yanıltıcıdır.
bugün özel bir şey yapmak zorunda değiliz ama özel bir şey yapılmazsa üzülme, yapıldığında ise, ne gerek vardı... tepkileri ile bünyeleri sarsan dengesizlikler.
çiçek ortalama her sınıftan-fikirden kadının yüzünde anlamsız bir gülümsemeye neden olur (ki her boku bilirci isviçreli bilim adamları bile henüz nedenini çözemediler) ve sonra alınan çiçek bilgisi kendi hemcinsleriyle kati bir surette ( tavrı, yukarıdaki şıklardan hangisine mensup olduğuna bağlı olarak değişir) paylaşılır.
erkekler asla çiçek almamakla nasıl övünürlerse öbür cinste tam tersi anlayacağınız.
önemli olan her zaman düşünmek klişeleri mikemmel satar amma yalnızca
arkadaşlar arasında.
sevgiliyle baş başa kalındığında durum başkadır, çoğu zaman bu sır gibi saklanır.

neyse iyisiyle kötüsüyle bir sevgililer günü  daha gelmek üzere.
kimsenin birbirini yemediği :)) bir gün, bir de sevgilisi olmayanlara  da allah gönüllerine göre versin! dileklerimle bitiriyorum.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder