arkadaşlar geri gelir, aşk geri gelir

Meg Ryan'ın Mesajınız var filmini çok severim. Filmle ilgili hatırımda kalan güzel şeylerden bir tanesi de,sabah evden çıkıp, o kitapçı dükkanını varmak için kat ettiği yolla ilgili. Starbucks'a uğrar kahvesini alır mesela. Sonra yüzünde gülümsemeyle yürür. Boynunda ince bir atkısı vardır. Onun da saçları kısadır. Severek çalıştığı bir yere gitmenin verdiği iyi his, güzel insanlarla bir araya geleceğini bilir. Bir de soğuk bir havada, güneşli bir sabahta geçiyor sahneler. Bir de kitaplar var. Baba filmi var, Jane Austen var. Yani filmle ilgili her şey biraz umut dolu. En azından benim hatırımda..

Elimde kahvem eksikti ama sorun değil. Çünkü ben kahve içmem. 

Böyle sabah saatleri, her sabah gibi,  Zorlu Center'ın meydan katında yürüyorum..

İş yerime ulaşmak için, tüm A plus markaların vitrinlerinin önünden geçiyorum. Çoğu zaman vitrinlere bakmam bile ama bugün öyle değildi. İçim kıpır kıpır. Kimi yeni bir koleksiyonu sergilemenin arifesinde, kiminde yılbaşı dilekleri hala devam ediyor. Yeni trend ceketler, eteği fırfırlı elbiseler, klasik ekoseli atkılar, bazı şeyler gerçekten çok güzel. Ama diğer tarafta, insan bunu da asla giyinmez ama üstüne milyor dolar döken enayiler var diye kıkırdarken ben.. spotify'dan çıkıp, kendi listemden rastgele bir şarkıyı tıklıyorum.

Ölümden sonra hayat var,gördüm
Kaç kere öldüm
Kalbini mi kırmış
Kim kırmış
Ne yapmışsa unut

Geçmişi bırak yoluna bak
Herşey yenilenir
Hayat geri gelir
Arkadaşlar geri gelir
Aşk geri gelir

Günün sabah saatleri  dedik ya hani. Aslında bugünle ilgili çok güzel bir şeyler var. Mesela Cuma. Mesela hava bir bahar edasında. 

Üzerimde kırçıllı bir ceket, altımda dolabın derinliklerinden bulduğum eskimiş bir kot pantolon. Daha çok şişman gösterir diye tereddüt etmeden giyindiğim çizgili kazağım falan. Güneş gözlüğümü yanıma almadığım için biraz üzüldüm ama, güneş güzel hissettiriyor. 

Artık saçlarım bir hayli kısa, yine de çoğu zaman topluyorum. Bu sabah öyle yapmadım ama. Karman çorman olmuş küt saçlarımı serbest bıraktım.

Sonra Zorlu'dan çıkıp, yoldan karşı kaldırıma geçiyorum ve bu sabah büfeye uğramadan direkt çocuk parkının içindeyim. Bizim o parkta dolu köpeklerimiz var. Sıcağı görmüş mayışmışlar tabii, değişik köşelerde uzanıyorlar. Özeniyorum.
Biraz daha vaktim olsa bankta oturmak isterdim. Çok sevdiğim ama uzunca bir süredir dinlemediğim başka bir şarkıyı dinlemek, biraz değişik şeyler düşünmek vs.

İş vakti ve ben parkın bittiği yerde başlayan merdivenlerden aşağı iniyorum, yüzüm gülüyor. Ofisten içeri giriyorum, sevimli günaydınlar, bıcır bıcır birileri de var. 

Mutlu bir gün olabilir. 

Bugünün değerini isterseniz bilin. İsterseniz bilmeyin, bir yerlerde yine de mutlu, yüzü gülen sevgili insanlar var.

Hava o kadar güzel ve umutlu ki, herkese çok harika cumalar diliyorum.