Tek sevdiğim yeşil erik. Böyle söyleyince klasik bir Türk Filmi ismi gibi oldu.
Ama bir şansım olsaydı.
Şöyle yani, bana bir meyva daha sevebilirsin deselerdi. Birileri...
Yemin ederim ki mandalinayı seçerdim.
Yani mandalinayı çok sevmek isterdim.
Biraz da belki o yüzden, Estonya/Gürcistan ortak yapımı olan "Mandalinalar" filmi her şey bir yana beni ismiyle çok etkiledi.
Böyle sıcacık, samimi falan olmasının yanında, yenesi bir isim gibi.
Sonra başroldaki Estonyalı aktör Lembit Ulfsak'ın, Michael Haneke'ye olan olağanüstü benzerliği.
Konusu: 1990'ların Rusya'sında Çeçen Gürcü savaşı, Estonyalı Ivo'nun küçük sandık atelyesi ve en yakın dostu Margus'un küçük mandalina bağı bu savaşın tam ortasında kalmış. Her şeye şahitlik yapmak için sanki.
Tüm Estonyalı arkadaşları aileleri, teker teker köyü terk etmiş ve Estonya'ya dönmüş.
Ivo ve Margus'un tek derdi, bir sahnede söyledikleri gibi, para kazanmak değil. O mandalinaları satmazlarsa heba olacak olması onları asıl üzen. O yüzden Margus bu savaşa narenciye savaşı demekten hiç çekinmeyen bir karakter. Mandalinalarının üstünde seyrediyor bu savaş.
Sıcak bir çatışma sonrasında, ağır yaralı Gürcü Niko ve Çeçen Ahmet'in hayatını kurtarıp onları evine alan Ivo, bu asılsız nefrete ve savaşma isteğine bir son verebilecek mi diye merak ediyorsanız eğer ben daha fazla konuşmayacağım.
Not: Son sahnedeki diyalog, bugün her kimle veya nerede veya neden olursa olsun, savaş çığırtkanlığı yapan tüm 'insanlara' tokat niteliğinde.
Not: Filmi izlerken hem coğrafik olarak hem tarihi olarak o kadar gerizekalı hissettim ki, filmin ilk yirmi dakikası defalarca filmi durdurup, internetten harita ve vikipedya ve türevlerinden tarih araştırması yapmak durumunda kalmak da benim ayıbım olsun!!
Lütfen izleyin..
Çünkü oscar adaylığına rağmen hak ettiği değeri bulamamış ve ödül ile dönmez ise bir yerlerde kaybolup gideceğinden çok korktuğum, mükemmel bir film...
http://www.imdb.com/title/tt2991224/reference
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder