Peki hikaye nasıl başlıyor?
Kötü
Nasıl devam ediyor?
Her şey daha karmaşık bir hal alıyor
Peki ya sonu?
Mutlu.
***
Kurgusal:
Gideceksin.
Evet
Biliyordum.
Belki de hiç gelmemiştim.
***
Gerçek:
Hayat ihtimallidir tabii ki. Bunu herkes bilir.
Yalnızca bilmezden gelir. Tercihen tabii.
İyi olacakmış gibi hayal etmeye çalışır.
Peki hayat hep bir yol ayrımının getirileri üzerine midir?
Bilmiyorum. Çünkü hep yapılmış tercihlerin sonuçlarını gördüm ben.
Herkes gibi.
Birgün en çok herkes gibi olmaktan korkar insan.
Bir fark yaratmak ister.
Korkak olsa da çoğu zaman.
***
Boşverin:
Belki şu oturduğum sofradan kalkıp gitmem lazımdı.
Belki şu köprünün diğer tarafına hiç geçmemem.
Bazı şeyleri hiç değiştirmemem.
Hiç konuşmamam, görmemem..
Lazımdı.
***
Sonuç:
Üzgünüm. Bu sefer ilk defa bazı şeyleri değiştirmemeyi seçiyorum.
O masa öyle tozlu ve aşınmış, salonun köşebaşında iyi
Eskimiş televizyon kumandası ve dişlediğim pilleri
Uçları yırtılmış ve katlanmış küçük not defterim
Rengi değişmiş turuncudan hallice saç tokam
Rujumun rengi
Fondatensiz suratım
Kısa kirpiklerim
Beni uzun zamandır nasıl gördüğü...
Yani bu sefer ilk defa gitmiyorum. Kalıyorum. En azından sanırım biraz daha buralardayım.
Veda:
Bir ihitamal olabilirdi. Bir ihitamal yeni birşey. Bir ihtimale gitmiş olmam gerekirdi. Belki kim olsa gibi.
Memnun oldum.
Ben de.
İyi ol.
Sen de.
Hoşçakal.
Ece'nin bir yazısı vardı.. benim de hem fikir olduğum.. " değer mi " o geldi aklıma yazdığın satırları okuduğumda, yol ayrımı... ihtimaller.. hepsi bazen biz farkında olmasak bile hayatımızın içinden geçiyorlar.. e bize de değecek olanı seçmek kalıyor.. değmeli yani .. öyle yazmıştı yazının sonunda " değmez diye diye yaşanmıyor işte "
YanıtlaSilYine bana diyecek bir söz bırakmadın. O yazı öyle etkilemişti ki beni..ben de öyle yapmaya karar verdim, değer o zaman, değmeli...
Sil