rastlantının böylesi mi?

sesini özledim
tamam

yalın ayak yürümek gibi.
toprağa az önce değmiş yağmur taneleri, böyle nemli ve biraz çimen kokusu.

yolun sonunu göremediği bir ufuk çizmişti
ben ise bir parkta oturmuşum, ayağımı köprüden aşağı uzatmışım, altımdan akan dereyi izlemekteydim.
hayalimde.

olur dedi.
nasıl olur diye sorduğumda.
oraya da gideriz.
tamam dedim.

halbuki ben hayallerimi paylaşmak için anlatmıyordum
veya gerçek kılmak için.
hayallerim o zamana kadar yalnız bana aitti.
değil miymiş?
kimse bilemez.

toprağın üstünde yalın ayak yürümekteyim.
sesini özledim dedi.
peki.

ve ekledi: dikkat et, ayakların üşümesin.