... üzereyim

Hadi çıplaktı ellerin

Hadi o zaman daha gençtin bilmiyordun

Hadi tüm o koşullar elverişliydi

Kadim dostluklara, geçici marazlara falan inanmıştın en fazla

Ve aynı zamanda bir çizgi filmden distopik bir gelecek çıkarıp, çoğunun tahayyül dahi edemeyeceği bir sırada sen ağladın öyle mi?

Tanımıyorum. Seni.

Ama bir insanın çıplak elle, hem de bile bile, kaç kere elektrikli tele dokunacağını biliyorum.

Ve bunu senin yüzüne bakarak dedim.

Bencilim diye. Biraz bencilce olacak ama dedim. Sen çoktan o tellere dokunmuşsun. Çarpılmışsın zar.

Eğer aşk çıplak elle dokunabilmekse tellere, kaç kere yapabilirsin bunu, tekrar tekrar..

Burada komik olan kısım ise, ben elektrikli telim.

Bu hikayedeki kötü karakter.

Bana dokunma ile dokunmayın bana bir süre arasında gidip gelen karakter. Ne yapacağını bilemediği için bileğini kesmek üzere olan karakter.

Şimdi sen dans etmek mi istiyorsun. Al sana, bütün pist senin.

Şimdi sen kendi alanım mı diyorsun. Şehrin bu yakasındaki, al tüm hayat alanın olsun, yıllardır uğrunda şavaştığın. artık umurumda değil.

Sonrada şarkı neden öyle söylüyor?

Ben böyleyim. Demiştim en başta.