umudun resmi ?

mutlu görünse de aslında mutsuz olabilir insan.

üzgün göründüğünde ise kayıtsız.

neyi giyindiğin veya yalnızca giyinip giyinmediğin değil bahsettiğim. arı insan üzerindeki derisiyle de seni kandırabilir. krallara kanmayın.

krallara kanmayın ile başlayan cümlelerin kralcıların eleştirisiyle bitmesi ve altında süre gelen bir politik eleştiri bulunması açısından kayda değer derecede rasyoneldir.

saçma.

herkes birine kral kesilebilir bu hayatta.

herkes biri tarafından harcanabilir hunharca.

gerçek.

nasıl göründüğünle ilgilenmiyorum. ne olduğunla. palavralarından bıkageldiğimiz gerzekler çağında, bir düşündüğünde, saniyenin milyonda biri aralığında bile bir tereddüt barındırıyorsan eğer...

yazık.

neyse bunlar değil işin başladığı nokta. mutlu göründüğün halde mutsuz olabilirsin demiştim. mutsuz göründüğün halde kayıtsız. ve ben tüm bu kayıtsızlığın haddinden fazla farkında olup da, o farkındalığı bir pür-cahil edasında görmezden geliyorsam bu benim asilliğimden değildir.

tercih.

bunun dünyanın kendi kimyası şeklinde bugüne kadar süregelen ve bundan sonra devam eden bir bileşeni olduğunu düşünüyorsa karşındaki, bu tamamen onun umutlu bir insan olduğunu göstermez.

kayıtsız

çünkü herkesin bilip de bilmezden geldiği şey, ne kadar acınası ve muhtaç ve pespaye varlıklar olduğumuz değil, nasıl da işgüzar ve aslında çıkarcı olduğumuzdur.

başka gerçek.

sonra bir yere kadar sen peygamber kesilirsin.

peygamber. o zaman aralığında gerekli donanımla gerekli insanlara karşı gerekli kozları gerekli şekilde gerekli dozda kullanmasının sonucunda bir yere gelmiş, kabul görmüş, ardından gidilmiş, sürükleyici bilge ve adil ve dostane ve işte diğer tüm doksan dokuz sıfatın hak ettiği kadarını taşıyabilengillerden, yücelerden, ilahilerden bahsetmiyorum yine.

sabır.

taş olsa çatlar be! dersin. çatlamıyorsan eğer işte sen o'sun. ve oku diyorsa sana birileri. Herhangi bir şeyin adıyla oku gibi hani.

Gereksiz.

çünkü zaten bilirsin. aydınlanma çağına koşan bir olimpiyatçı değilsin. okumak ve yazmak ve hatta hayatın çoğu zamanındaki gibi boşa nefes almak seni içinde bulunduğun tuhaf ama çıkılası durumdan çıkarmayacaktır. çünkü insanın içinde bulunduğu tuhaf ama çıkılası durumdan çıkması için göstermesi gereken efor çıkma fiiline yönelik bir içerik içermez.

karışık.

karar verdiğin zaman çıkarsın.

sonra bir sabah uyandığında bir bakarsın ki çıkmışsındır. böyle koca koca süreçlerden bahsetmiyorum. saçma sapan aydınlanmadan da, karar vermek başarmanın yarısı falan da değildir. karar vermek diye bahsettiğim yüklem sizi yüreklendirecek bir şey değildir. yalnızca şu manada: karar verirsin ama karar verdiğinin farkına bile varmazsın. içgüdüsel olarak. uyanırsın. gitmiştir.

ağırlık.

içindeki üstündeki böyle bileklerindeki vs. böyle sıkan, ağır gelen, taşıyamadığın, rengi belirsiz. her şeyi belirsiz. en nefret ettiğin grinin her tonu gibi yani. böyle darallardan darallar beğendiğin halden çıkıvermişsindir.

bu kadar.


sonra bir şaşkınlık kalır geride. lan noldu diye? noldu da böyle oldu? buna noldu? hiç anlamamıştım, gibi...

komik.