Ve gardrobumda asılı olan ceketim, yan yan bana göz kırpıyor. Görüyorum. Ama henüz değil, asla. Yoksa biliyorum sanki gel hemen beni üstüne al ve çık dışırı diyor. Sonra donacağım saatleri müjdeliyor, küçük brutüse kanmıyorum tabii ki.
Ve bugün pazar. Akademi ödüllerinin dağıtılacağı gün. Of bu köşemden defalarla bağırdığım, çığırdığım akademi ödülleri. Yarın izlenecek olan ve yine asap bozacak olanların günü. Bugünün hem güneşli hem ödül günü olması, yükünü biraz hafifletiyor mu dersiniz? Absolutely Right :))
Ayrıca bir de elimde iki tane oynanmış ama beş kuruş kazanılmamış iddia kuponlarım var. Kumarda kötü olanlar için ne denir bilirsiniz.
Bir de dünün tüm o soğuğuna karşın kalkıp beykoz, kanlıca, anadoluhisarı...vs yolcuğu yapan biz, bir de uzun süre sonra ilk defa -balık ekmek kola- landık :) ekmeğe boca edilmiş bir limonsuyu! Neyse dün pek sessiz geçen gece, karanlık geçen bir hafta, layıkıyla yaşanmamış bir haftasonu üzerine bugünün bu kadar keyifli görünmesi hoş.
İnsanın tüm sıkıntısını alıp götürecekmiş hissi vermesi
Yarın sanki işe gitmeyecekmiş gibi düşünmesi
Bir de bikini alışverişine gitmesi... :) geliyor içimden tutuyorum..
O derece..
Ve yaklaşan mart ayı. Kapıdan baktırırdı hani. Bazı şeyleri konuşmak için erken biliyorum.
Ama olsun şu an iyi hissediyorum ya, göz kırpmak lazım. Bugüne ve yaklaşan marta. Çünkü arkasından gelecek olan ay, resmi olarak bir ilkbahar. Peh.
Benim yüksek bel pantolonum, içine sokulmuş tişörtüm, ceketim ve baharlık ayakkabılarım için az kaldı.
Kabul ediyorum
Bugün keyifim dünden daha iyi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder