Bilmiyorum, öyleyse yasaklıyorum. Tutun nefesinizi!

Benim gözlerim görmüyor, sizden farklıyım yani..
O zaman ne gerek var diyorum. Kapatın şu televizyonu, indirin şu sinema perdesini, yakın tabloları, heykelleri, görsel olan her şey yansın istiyorum. Kapatın ışıkları. Kapatın lütfen..

Benim kulaklarım duymuyor. Konuşmasınlar kürsülere çıkıp, anlatmasınlar bana bilimi, söylemesinler şarkılarını türkülerini ve piyano ve mızıka ve akordiyon belki, tempo tutmasınlar, ıslık çalmasınlar, herhangi bir ses çıkarmasınlar istiyorum.

Tat alamıyorum artık. Bütün baharatları atın çöpe, ve yağı ve limonu ve çilekleri atın, şarabı dökün. Kırın kadehleri, yemeğin buharında yüzümdeki gülümseme olmayacak artık. Kapatın ocakları. Yakmayın bir daha.

Ve herhangi bir koku alamıyorum artık. Yolun çiçekleri, biçmeyin tarlaları, savurmasınlar saçlarını. Koku gitti benim bedenimden, insanları tanıyamıyorum, koklayamıyorum toprağın nemini, bebeğin gıdısını, sevgilimin boynunu, şehirleri..

Ve hissedemiyorum hiçbir şey. Pürüzlü yüzeyler, kaygan ciltler, sivri uçlar, engebeli olan, olmayan, bütün düzlükler, tenime değecek her şey. Rüzgarın etkisi, suyun ıslaklığı, kumun pütürü, gazetenin boyası falan yani her şey silinsin.

Yani benim yapamadığım her şey, bilmediğim, yabancısı olduğum ve sevmediğim her şey kaybolsun. Veya kaybolmasını izleyebilirim. Tanımadığın birini yolculamak gibi, bilmediğin bir arabanın arkasından su dökmek veya her hangi bir uçağa el sallamak gibi. Hepsi beni terk edebilir sanıyorum. Yanılıyor muyum?

Ya her şey insan için veya her şey insanın aynı şeyse.
Ve ben yalnızca sevmediğim, bilmediğim, anlamadığım için bir şeylerin olmamasını diliyorum ya veya yalnızca göz yumuyorum ya mesela
Ve farz et ki gerçek kılıyorum.
Ya yarın öbür gün gözlerim görürse, yani sinema ya o kadar da kötü bir şey değilse ve asla denemem dediğim enginar aslında sağlığım için gerekliyse ve nefret ettiğim piyano, benim aşka ulaşmamda tek yolmuş mesela, mesala aşık olmuşum, hiç tanımadığım bir adama, böyle pürüzlü bir kalbi var onun da. Açtığımda gözlerimi ne olacak dersiniz?
Yok ettiğin her şey senden gittiği zaman, geride ne kalacak sanıyorsunuz...
Orayı yıkmışlar, olsun varsın. Tamam. Zaten gitmezdim mi diyeceksiniz?
Ya yarın yolunuz oraya çıkarsa ne yapacaksınız?
Bunu yasaklamışlar, yasaklasınlar, zaten pek bir cazipliği yok muydu  diye düşüneceksiniz?
Sizi yasaklayacaklar bir gün, bilginize.
Aynı sizin yaptığınız gibi biz de tepki vermeyeceğiz ya.
Yok ettiğniz her şey gibi bir gün siz de gideceksiniz.
Lazımsınız veya değil.
Ama gideceksiniz ben söyliyim size...